Onlangs was het weer van dat: naar aanleiding van een opiniestuk van Hilde Deneyer, directeur van het Vlaams Apothekers Netwerk, laaide de discussie op Twitter hoog op. Hilde schreef over de meerwaarde van de apotheker, en hoe die tijdens de coronapandemie meer dan ooit duidelijk werd. Het duurde niet lang of apothekers en artsen lagen in de (digitale) clinch. Vroeger durfde ik zelf ook wel eens een opmerking of antwoord te geven in dit soort discussies, maar dat gaf ik ondertussen op. Noem het een begin van zelfkennis - ik beschouw mezelf als te genuanceerd voor Twitter.
Zulke discussies zijn jammer, want ze stroken niet met de rea- liteit die ik zie op het terrein. Ja, er zijn soms meningsverschillen tussen bijvoorbeeld de huisarts die voorschrijft en de apotheker die aflevert. Maar veelal verloopt die communicatie en samenwerking wél vlot, en respecteren we elkaars kennis en expertise. Elke zorgverlener wil immers toch het beste voor de patiënt.
Neem nu de vaccinatiecentra, de nieuwste vorm van samenwerking binnen de eerste lijn. Zelf spring ik af en toe bij als farmaceutisch expert en help ik bij het klaarmaken van de vaccins. In het begin met een bang hartje want ik wist niet wat er ging komen. Zou ik het wel kunnen? Zullen de verpleegkundigen me niet uitlachen omdat ik zo traag werk? Wat als de arts een opmerking geeft?
Niets was minder waar. Ik kwam terecht in een heerlijk en geëngageerd team. De sfeer tussen de apothekers zit goed en de samenwerking met de andere zorgberoepen verloopt vlot. We praten en lachen, en zijn oprecht geïnteresseerd in het werk van de anderen. Verpleegkundigen overtuigen me ervan hoe mooi hun job wel is. Ze zijn zo enthousiast dat ik (bijna) overweeg om me om te scholen. De toezichthoudend arts kwam langs en we hadden een interessante babbel over de werking van het vaccinatiecentrum en onze visie op de gezondheidszorg.
Vorige week had één van de verpleegkundigen cake gebakken - eentje met minder suiker en plantaardig vet in plaats van boter. Tijdens onze pauze zaten we te babbelen bij een lekker, zelfgemaakt stukje cake. Ondanks de hoeveelheid citroen in de cake, smaakte hij toch niet zuur. Ik genoot van dit moment. Het was heerlijk om te zien hoe gemoedelijk en vriendschappelijk de sfeer was tussen al die verschillende soorten zorgverleners. Elk uniek, maar met hetzelfde doel: een goede zorg voor de patiënt.
Deze ervaring staat in schril contrast met de discussies die ik steeds weer zie ontstaan op Twitter of de aanvallen tussen beroepsgroepen in de medische pers. Ondanks ons gemeenschappelijke doel en de goede samenwerkingen op het terrein. Laat ons daarom eens vaker samenzitten. Gewoon wat praten en luisteren naar elkaar, met meer dan 140 Twitter-tekens. En een stukje cake.
Column voor De Apotheker
Reactie plaatsen
Reacties